Pikowany piątek 3 - zaczynamy pikować :-) Pikowanie w szwie

Pierwszy raz przeczytałam o pikowaniu patchworku w książce, wydanej w 1993 roku. Wszystko w tej książce było wtedy dla mnie totalną abstrakcją. Maty do cięcia i noże krążkowe, kto o nich wówczas słyszał? A zwrot stopka dociskowa równomiernego przesuwu był niejasny chyba nawet dla tłumacza... Książka przeleżała więc na półce kilkanaście lat. Niemal wszystkie prezentowane w niej modele są pikowane głównie po prostych, tak jak tu:

No, właśnie. Pikować możemy z użyciem transportu maszynowego (głównie po liniach prostych, czasem po łagodnych łukach albo po okręgu). Takie pikowanie często w zupełności wystarcza, żeby osiągnąć podstawowy cel pikowania, czyli żeby połączyć trzy warstwy tkaniny. To dobra wiadomość, bo można takie pikowanie zrobić na najprostszej maszynie, trzeba mieć jedynie stopkę z górnym transportem (pokazywałam ją TU)

Odmianą pikowania po prostej jest pikowanie w szwie ( stitch in a ditch). Dobrze wykonane pikowanie w szwie powinno być niewidoczne. Taka sztuka uda się, gdy:

• zapasy szwów łączących łatki będą zaprasowane w jedną stronę, a nie jak w szyciu "ubraniowym" rozprasowane na płasko
• igła wchodzi w szew na tym kawałku tkaniny, pod którym nie ma zapasu. Popatrz na zdjęcie poniżej - zapasy są zaprasowane na czerwoną łatkę. Pod niebieską łatką zapasów nie ma
• nici są dopasowane do koloru wierzchu

Dobrze wykonane pikowanie w szwie

Nie najlepiej :-(

Ponieważ istotą patchworku jest łączenie łatek w różnych kolorach, dobranie nici, które pasują do wszystkich łatek jest praktycznie niemożliwe. Z tego powodu niektórzy używają nici przezroczystych.

Ja  ostatnio używam cienkich nici do szycia skóry i wtedy tego pikowania wcale nie widać.

Jeżeli mam do dyspozycji stopkę z górnym transportem i równocześnie z centralnym prowadnikiem, takie pikowanie jest przyjemnością.  Nawet wtedy, gdy zamierzam gęsto pikować z wolnej ręki, wykonuję pikowanie w szwie, żeby kanapka była porządnie połączona, gdy będę nią manewrować.

Na zdjęciu widzicie kołderkę, którą uszyłam jakieś dwa- trzy lata temu z bawełny drukowanej w patchwork (łatki nie są zszywane). Tylko imituje prawdziwy patchwork, ale podobał się nowej właścicielce. Myślę, że w takim przypadku  - proste kwadraty, grube wypełnienie, jak to w dziecięcej kołderce - inne pikowanie nie jest potrzebne.

Co innego, gdy dzięki pikowaniu chcemy uzyskać dodatkowe efekty dekoracyjne. Mamy  wiele możliwości, o ile będziemy pikować bez maszynowego transportu. Opuszczamy ząbki transportu (albo je zasłaniamy specjalną płytką w maszynach starszych) i samodzielnie przesuwamy kanapkę w różnych kierunkach. Możemy

• pikować od szablonu - czyli najpierw narysować wzór i szyć po narysowanej linii. W serwetce na zdjęciu poniżej rysowane były wszystkie pióra i  kwiatki.

• pikować zupełnie z wolnej ręki - nie rysować niczego. Na kocyku z rysunku niżej rysowane były koty, reszta pikowana od ręki

•  pikować od ręki z narysowanymi liniami pomocniczymi. Na zdjęciu niżej bieżnik, na którym rysowane były tylko łodyżki. Same pióra pikowałam od ręki

Mam nieodparte wrażenie, że każdy z tych rodzajów pikowania wymaga czegoś innego, żeby efekty były dobre.  Czasem trzeba szyć wolno, czasem lepiej sprawdza się szybsze tempo. Podzielę się moimi doświadczeniami w kolejne piątki.

Mam tylko do Was prośbę - napiszcie, co interesuje Was bardziej, a co mniej?

Pozdrawiam ciepło!